Agora. Leven tot het einde
Verhalen van Sander de Hosson op de site van Agora
In opdracht van Agora verdiepte ik mij samen met een collega van BeBright in 'het palliatieve veld'. (Ook) dit soort opdrachten van een tijdelijke inhoudelijke verdieping doen een prettig beroep op werklust; we deden een grondige analyse en onderzoek van wie en wat zich in het palliatieve veld bewegen en leerden en passant precies hoe dit veld in elkaar zit. Hoeveel partijen zich bezighouden met het levenseinde, hoe het levenseinde wordt gedefinieerd, wat er allemaal onder gevat wordt, hoe verschillend daarnaar gekeken wordt. Sander de Hosson is een longarts die hele toegankellijke columns schrijft over wat hij bij patienten tegenkomt wanneer er sprake is van een terminale ziekte. Want door de grote ontwikkelingen binnen de medische zorg betekent een terminale diagnose niet perse een spoedig levenseinde. Dus hoe ga je dan om met de tijd die je rest op een manier die past bij hoe je leven is en was? Door de enorm oplopende kosten in de gezondheidszorg wordt er meer en meer een beroep gedaan op de directe omgeving van familie, mantelzorgers, vrijwilligers. Door de verplaatsing van de uitvoering van veel wetgeving naar de gemeenten, moet hier en daar het wiel opnieuw worden uitgevonden en komt de welzijnssector veel sterker in beeld bij zorg voor leven tot het einde. Onontkoombare trends en ontwikkelingen met grote impact op het leven van de individuele patient, of liever mens.
Stichting Agora heeft de afgelopen jaren veel betekend voor het palliatieve veld, niet in het minst door alle belanghebbenden op regelmatige basis bij elkaar te brengen én door steeds de nadruk te leggen op de kwaliteit van leven (en dus niet op de ziekte). Mede dankzij hen is het palliatieve veld ster in verandering en zich anders aan het organiseren, met ook effect op de taak en functie die voor Agora vóórligt. Die strategische toekomstopties hebben wie geanalyseerd en voor Agora op een rijtje gezet.
