Artsen zonder Grenzen

Artsen zonder Grenzen Projecten in Tsjaad


Een kinderdroom werd waar! Na mijn vrijwilligerswerk op Lesbos werd ik - na een uitgebreid assessment waaronder een Frans test - aangenomen door Artsen zonder Grenzen, in de HR-Pool. Vrij snel daarna kwam het voorstel voor een eerste 'missie' naar Tsjaad. Ik kneep als het ware mijn neus dicht en sprong in het diepe - wat een vreemde metafoor is wanneer ik denk aan het woestijnachtige karakter van de omgeving van Massakory. De streek behoort tot de Sub-Sahel, de temepratiren lagen overdag rond de 45 graden, dat is een beetje alsof je een hete oven instapt. Massakory ligt relatief dichtbij Boko Haram gebied (rond het Tsjaad-meer), vandaar dat de veiligheids-voorschriften heel strict waren. 

Drie maanden lang liep ik iedere dag langs de stoffige weg heen en terug naar het ziekenhuis van Massakory, waar de ergst ondervoede kinderen uit de dorpen in de omgeving werden behandeld. In functie als HR en Financieel manager van een noodhulpproject nam ik meer dan 100 man personeel aan, samen met mijn assistenten Bonté en Innocent, met wie ik ook veel lol had. Drie dagen per maand reed ik rond in de Landcruiser met een rugzak vol geld, om de gezondheidswerkers in de regio's hun toelages te brengen. Ik ondervond hoe efficient de legerachtige structuur van Artsen zonder Grenzen werkt, waarin je precies weet welke bevoegdheden en verantwoordelijkheden je ijn toebedeeld. 

Het was een hele intense en fantastische ervaring, op persoonlijk en op professioneel vlak. Ik had geruime tijd nodig om weer te landen. Nu, meer dan een jaar na terugkeer, kriebelt het weer.