Achtertuin
This must be the place, Talking Heads
'Home .... is where I want to be, but I guess I'm already there' speelt op mijn wekelijkse muziek-ontdekkingslijst wanneer ik dit stukje schrijf. Dat is een uitzonderlijk staaltje synchroniciteit, want ik wil juist opschrijven hoe ik enerzijds altijd zo wanderlustig, graag onderweg, ben, maar me anderzijds in mijn achtertuin in sweet suburbia ook zo kan laven aan wat ik zie. Mij treft dan bijvoorbeeld deze prachtige groene aasvlieg op een salieblad (en wat alitereert dat mooi, aasvlieg op een salieblad). Op andere dagen ontroert de enorme hoeveelheid volle zoete druiven die de warme zomer heeft achtergelaten, en hoor ik hoe een zwerm roddelende kletsende spreeuwen zich in de hoge boom opmaakt voor de volgende raid op de wijnranken. Of ik geniet een stille avond aan mijn vuurtje, waar ik als ik geluk heb een uil hoor. Of gestoord word door het ongegeneerde gerommel en geritsel van twee egels op zoek naar slakjes.
Home, is where I want to be
But I guess I'm already there
I come home, she lifted up her wings
I guess that this must be the place
