Harry Frankfurt introduceerde het begrip blijkbaar: bullshit. Hij schreef zijn essay 19 jaar geleden, maar de laatste tijd maakt het furore. Denk Trump en je weet wat ermee wordt bedoeld; gewoon maar iets verzinnen om je populair te maken, je vege lijf te redden, ervanaf te zijn. Tegen het onkruid bullshit is geen factfinding gewassen. In Organitopia schrijf ik over hoe moeilijk het al is om het Ware te onderscheiden in een woud van interpretatie en waarnemingsfouten. Als daar ook nog bullshit als fenomeen bijkomt wordt de grond onder onze voeten wel erg moerassig. 

In Vrij Nederland vond ik twee fijne artikelen over het Ware, leugens en bullshit. En de relatie met het Goede; pas als je weet wat klopt, kun je ook doen wat juist is. Bullshit is een hot topic; zowel Frits van Exter en Gerard Janssen uit bijgaande twee artikelen schrijven erover en ook Brene Brown in haar laatste boek Braving the Wilderness schrijft over de schadelijkheid ervan. Waar liegen en de waarheid vertellen beide iets met het Goede te maken hebben, werkt bullshit enkel ondermijnend. Maar is het wel behoorlijk aantrekkelijk, zoals Gerard beschrijft. Houd het in de gaten! 

Overigens is er ook een boek verschenen dat Bullshit Jobs heet, van David Graeber. Ook heel relevant, zeker in termen van Dystopia, maar dan weer net een beetje anders ;-).