The beauty of the imperfect
In het najaar van 2017 komt mijn boek Organitopia uit. Centraal daarin staan het Schone, Ware en Goede en hun effect op verandering en beweging. Bij PINC18 hoorde ik over dit boekje, Wabi Sabi, japans voor de schoonheid die in het imperfecte of het onconventionele ligt. De Japanse theekopjes met goudgevulde barsten had ik al eens voorbij zien komen; in Japan heeft men een diep gevoel - en zelfs een officieel begrip - voor de schoonheid die ervaren wordt juíst door objecten of gebeurtenissen die niet helemaal perfect zijn. En dat klopt dan weer heel mooi met wetenschappelijk onderzoek naar de mate van impact van diverse 'soorten' schoonheid, grofweg voorspelbaar en symmetrisch, of 'slightly off'. Mocht ik in raadselen spreken; in Organitopia leg ik het kraakhelder uit. Althans, daar streef ik naar.
