Drie rode boeken
Recensie over De Macht
Recensie over De Monnik van Mokka
Recensie van De Ondergrondse Spoorweg
Sinds mijn boek gepubliceerd is lees ik weer. De laatste drie boeken die ik las zijn toevallig allemaal rood. Omdat het zo mooi oogt maakte ik daar een foto van, waarna ik me afvroeg wat deze boeken mogelijk nog meer gemeen hebben behalve de kleur. En realiseerde me dat ze alle drie mij een totaal ander perspectief hebben laten innemen. En dat ik daar veel van geleerd heb,
Onlangs bezocht ik een feministische debatavond, waar het veelvuldig ging over het perspectief van de witte westerse cis vrouw versus dat van people of colour. Over representatie, tokenism en appropriation. Het is een enorm hot en complex debat, waarvan ik hoop dat het een fase is in meer begrip van elkaars perspectief. Simone van Saarloos vertelde tijdens die avond heel treffend hoe zij met name door boeken haar eigen belevings- en begripswereld als het ware oprekt, haar wereld groter maakt. Dat raakt aan wat empathie vermag; niet jezelf herkennen in de ander en je eigen besognes erop projecteren, maar daadwerkelijk begrip krijgen van een hele andere wereld en leefstijlen.
De drie rode boeken deden dat ieder op hun eigen manier; De Ondergrondse Spoorweg door de volle gruwel van de tijd rond de afschaffing van de slavernij te laten ervaren, De Monnik van Mokka door het waargebeurde verhaal van een uitvreterige immigrantenzoon die koffiemagnaat wordt te vertellen en De Macht door eenvoudig doch effectief de klassieke fysieke machtsverhouding tussen mannen en vrouwen om te draaien in een dystopisch science fiction verhaal. Kleine verhalen met grote maatschappelijke relevantie.
